«هرولد اوانز» یکی از معروف‌ترین خبرنگاران نسل خود در ۹۲ سالگی درگذشت. 

اوانز، سردبیر نشریه ساندی تایمز و بعدتر سردبیر سیار خبرگزاری رویترز، در جهان رسانه‌ و به‌ویژه به دلیل مجموعه گزارش‌های تحقیقاتی و کارزارهایش شخصیتی برجسته محسوب می‌شد.  

او روز چهارشنبه در نیویورک بر اثر سکته قلبی درگذشت. 

در میان گزارش‌های اوانز در مورد زندگی مردم باید به رسوایی داروی «تالیدومید» در بریتانیا اشاره کرد. این داروی ضد ویار باعث نقص عضو صدها کودک درسراسر جهان شد. گزارش‌های او در این مورد باعث شد که موسسات تولیدی دارو مجبور شوند به کسانی که از مصرف آن لطمه دیده بودند غرامت بپردازند. 

اوانز در سال ۲۰۱۴ در مورد گزارش‌های تحقیقاتیش به ایندیپندنت گفت: «همه آن چه سعی کردم انجام بدهم – همه آن چه امیدوار بود انجام بدهم - این بود که قدری نور بپاشم و اگر آن نور علف‌ها را رشد می‌داد، باید سعی می‌کردیم آن‌ها را از ریشه دربیاوریم.»   

اوانز درسال ۱۹۲۸ در شهر منچستر متولد شد و نخستین شغلش را در دنیای خبرنگاری در سن ۱۶ سالگی در روزنامه محلی آغاز کرد و بعدها در سنین سی سالگی سردبیر روزنامه «نوردِرن اِکو» شد. او در سال‌های کارش در این نشریه، کارزار سرطان دهانه رحم را تا جایی پیش برد که دولت برنامه آزمایش و پیشگیری بیماری را در سطح ملی پیاده کرد. 

او سپس به مدت ۱۴ سال سردبیری نشریه ساندی تایمز و سپس به مدت یک سال سردبیری تایمز را برعهده گرفت اما تنها یک سال پس از آن به سبب درگیری با صاحب آن روپرت مرداک در ارتباط با استقلال محتوا از سمتش استعفا داد. 

افزون بر روشنگری در مورد رسوایی تالیدومید، اوانز در طول سردبیریش در ساندی تایمز ماهیت «کیم فیلبی» عضو سازمان اطلاعاتی بریتانیا را به عنوان جاسوس اتحاد شوروی برملا کرد. 

او در سال‌های ۱۹۸۰همراه با همسرش تینا براون به آمریکا نقل مکان کرد و مجله «کُندِه ناست تراوِلِر» را پایه‌گذاری کرد. در دهه ۱۹۹۰ نیز در سمت ریاست انتشارات «رَندوم هانس» فعالیت کرد. 

او نویسنده نیز بود و درمیان تالیفاش باید از کتاب‌های «قرن آمریکایی» (۱۹۸۸) و «مظورم را رسانده‌ام؟» (۲۰۱۷) نام برد که تاکید آن بر اهمیت خوب نوشتن است. 

موسسه بین‌المللی رسانه‌ای تامسون رویترز در قدردانی از کار و زندگی اوانز می‌نویسد: «ما در سوگ سِر هرولد اوانز نشسته‌ایم که استانداردی عالی برای گزارشگری بنا نهاد.  

هفتاد سال کار در گزارشگری تحقیقی، بنیان‌گذاری مجلات، تالیف کتاب و نویسندگی، او را یکی از بانفوذترین شخصیت‌های رسانه‌ای نسل خودش کرد.» 

استیون جی اَدلِر، سردبیر رویترز می‌گوید: «هری اوانز الهام‌بخش بود، نه تنها به عنوان یک گزارشگر عالی بلکه به عنوان یک مرد بزرگ. او صاحب خرد و تعقل بی‌نهایت، پشتکار فوق‌العاده، ارزش‌های والا و قلبی پرسخاوت بود.» 

پیتر بارون که میان سال‌های ۱۹۹۹ و ۲۰۱۶ سردبیری «نوردرن اکو» را برعهده داشت می‌گوید کارکنان این نشریه همچنان در سال‌های سردبیریش برای اوانز «احترام قائل بودند.» 

آقای بارون گفت: «هرگاه برای نطق در محافل محلی ظاهر می‌شدم، همواره نام هارولد اوانز مطرح می‌شد، در انستیتوی زنان، صنف زنان شهر و باشگاه‌های روتاری همیشه کسی بود که از او خاطره‌ای داشت.  

او به خاطر گزارشگریش تاثیری پایدار بر زندگی مردم شمال شرقی (بریتانیا) داشت. او دنیا را عوض کرد، به کارزارهای خبرنگاری اعتقاد داشت و همچنین اهمیت گوش دادن به مردم را درک می‌کرد.» 

اوانز در نظرخواهی سال ۲۰۰۲ به عنوان بزرگ‌ترین سردبیر نشریات انتخاب شد و درسال ۲۰۰۴ به دلیل خدماتش به صنایع رسانه‌ای لقب شوالیه گرفت.

گزارش بیشتر از خبرگزاری‌ها